two roads before you...

so, de klok tikt: het gaat allemaal snel en eens dat het bergaf gaat: nog veel rapper...
en in mijn geval betekent dat dat ik binnen minder dan een maand terug de vlieger op ga richting België. of juist niet?
Het zit namelijk zo: Oxfam-International heeft net een vacature uitgeschreven voor en job. het gaat om een post in 'advocacy', wat qua buzzword in dit wereldje alomtegenwoordig is en eigenlijk simpelweg mag vertaald worden als: 'lawaai maken over wat nie goe is, en hoe het dan wel moet' U weet wel ala Greenpeace, maar in dit geval dan op sociaal-economische gebied hier in Angola. dat betekent ook met alle mogelijke lokale ONGs samenwerken(-spannen) om die situatie te verbeteren, uitdokteren hoe/wat en waar (nog meer strategische planning dan ik nu al doe dus). allemaal best een uitdagend en interesant vooruitzicht om daar misschien aan mee te kunnen werken, simpelweg ervoor gaan dus... dergelijke job, kunt ge uiteraard alleen maar uitvoeren vanwaar alles gecontroleerd wordt, in Luanda dus om exact te zijn.
en *dat* is nu juist waar het schoontje wringt: Luanda is niet de aangenaamste plaats die er bestaat (lees: gruwelijk), ik weet moeilijk een goeie vergelijking te maken, zeker nie binnen België: maar neem de onaangenaamste hoofdstad die ge al es hebt bezocht op een ander continent, doe daar de dagelijkse verkeersopstoppingen van Brussel bij, uiteraard met de extra chaos-factor van Afrika, het onveiligheidsgevoel van Nairobi (beter bekend als Nai-robbery mocht u daarover twijfelen) en de arrogantie die mensen aankweken als ze teveel geld hebben (en dankzij de olie en de corruptie rijden er hier genoeg rond), en je hebt al een redelijke benadering. Mocht ik de laatste paar weken hier niet wat beter mijn draai gevonden hebben, had mijn reactie simpelweg 'vergeet het maar' geweest, maar momenteel weet ik het nie goed: een jaar in Luanda? willen we dat wel? *kunnen* we dat?
En, uiteraard, de goden willen hun vertier, dus gooien ze nog wat meer in het spel he: vacature numero duo: Intermon-Oxfam spanje zoekt iemand om te helpen bij de planning/communicatie en organizatie van de regio Zuid-Amerika, wat inhoudt dat ze een assistent zoeken voor de coordinatie van de activiteiten in Zuid-Amerika, ook te maken met een hoop dingen op sociaal-economisch vlak, hier bv (veel meer dan in Angola) in verband met internationale handel, verdragen, lokale politiek, en hoe dat past in het international wereldprentje en wat we daar allemaal aan moeten doen dan? Jongeeees: ook boeiend... Alhoewel de job misschien wat minder slagkracht heeft (assistentje) heeft het daarenboven wel een hoop perspectieven om later als logisch gevolg richting zuid-Amerika af te zakken, ook nie te versmaden...
en wat meer is: een jaarcontractje, met uitvalsbasis: Barcelona.
Ik neem aan dat die stad al wat meer bekend is (dus hoef ik hier geen vergelijking te brouwen), maar ik durf mijn kop erop zetten dat die het bij velen wint van Launda. Of ik hierop een kans heb om geselecteerd te worden is nog de vraag, persoonlijk vind ik van wel, maar het wordt afwachten of er antwoord komt op de email (die uiteraard al weg is)
En dus mocht ik reactie krijgen kan het wel es een serieus dilemma worden: die unieke kans nie laten voorbijgaan om op zo'n boeiend moment in een land als Angola te kunnen werken, of misschien beter gokken op Barcelona, en wie weet latijns amerika. En ik geraak er voorlopig van geen kanten uit, gelukkig is er nog een weekje ofzo bedenktijd om de kandidatuur voor Angola in te dienen, maar in de tussentijd zijn comentaar of sugesties meer dan welkom, hier of via email...

rush for Africa...

Jonges, toch: druk dat het hier belooft te worden in de toekomst:

De chinezen zijn in Afrika de afgelopen jaren met bakken geld en goedkope producten komen aanzetten, en zowat overal met open armen onthaald ookdankzij hun politiek van 'geen lastige vragen over interne zaken', ook hier in Angola dus.
Een tijdje geleden kwam de chinese president zelfs nog op 'tournee' langs een zeven tal afrikaanse staten ('op safari' zouden we dat in België noemen zekers? die gekke stereotypes toch...)
Het verbaast uiteraard niemand dat een groot deel daarvan olieproducenten zijn: een economie die jaarlijks zo'n 10 procent groeit moet het ervoor zorgen dat de aanvoer van die essentiele voedingsstof verzekerd is. (zie bv BBCNews: Angola: China's African foothold)

En nu lezen we vandaag toch wel dat de VS toevallig hier wat verderop een militaire basis gaat installeren ala 'San Diego': een klein lapje grond omtoveren tot strategische uitvalsbasis, vanwaaruit de hele regio in het oog/onder controle kan gehouden worden.
En dat allemaal, uiteraard, in het kader van hun puur altruistiche ingesteldheid om de terroristen uit Afrika te houden, en "een stabiele en levendige omgeving te creeren waarvan alle Afrikanen kunnen genieten". ghoh: schitterend toch eh?
Wilt ge dat nu toch es gewoon allemaal aanemen en "Forget the oil", alstublieft?

Volledige artikel hier: "The U.S. Navy is bolstering its presence in the Gulf of Guinea to help improve security and defend vital seaways including oil and gas routes"

opgelet: werken aan de gang!

tis weer een tijdje geleden dat ik nog 'echt' iets heb neergeschreven: tussen Malanje en Huambo nauwelijks de tijd gehad om op adem te komen, daarna dwars door Angola terug richting hoofdstad, en tussendoor al die indrukken verwerken, net zoals de opgenomen interviews want daar zijn we uiteindelijk hier voor. Op dat gebied bleek het deze week effe een spurtje zetten: ze allemaal verwerkt krijgen nog voor m'n collega het (weer *zuchtje*) afbolt voor twee weken naar Barcelona voor één of andere meeting (iets over koffie-productie en de Wereldhandelsorganizatie). Terwijl de klok nie blijft stilstaan: binnen iets meer dan een maand zit het er hier op voor mij, en moet het eindresultaat van m'n werk bruikbaar zijn om te bepalen wat Intermon-Oxfam in de toekomst in Angola gaat doen.
En omdat het land juist op z'n belangrijk kruispunt in z'n geschiedenis is, lijkt dat veel weg te hebben van een bordspel: welke pionnen staan er momenteel allemaal op het bord? waar wil ik die uiteindelijk krijgen? hoe moet ik ze daarvoor verzetten? En, misschien nog belangrijker, welke moet mijn 'tegenstander' daarvoor verzetten? of wil dat juist zegge dat ie een 'teamgenoot' is, misschien? En dat is de beste houding die je hier t.o.v. van de overheid/regering inneemt, want afhankelijk van waarover je spreekt kan ie heel goed meewerken (qua reconstructie van wegen en infrastructuur lijkt het hier net Vlaanderen vlak voor gemeenteraadsverkiezingen: de hele weg van Huambo naar Luanda zie je constant buldozers en vrachtwagens in actie), terwijl dat op andere gebieden een stuk moeilijker ligt: vraag bijvoorbeeld niet teveel om de exacte cijfers van hoeveel geld er nu eigenlijk opgepompt wordt en waar dat allemaal naartoe gaat. Het leidt weinig twijfel dat een stevig percentage daarvan ook een kleine 'omleiding' maakt via Zwitserland...

10 uur onderweg...

met de auto van Huambo naar Luanda: lang, maar wel de moeite waard.
ook al had ik het landschap eerlijk gezegd iets groener verwacht (van echte 'jungle' kunt ge niet spreken), maar ik veronderstel dat dat ook te maken heeft met het feit dat ik op dat gebied een beetje verwend ben in
Guatemala...
de fotos zijn hier te bezien



(4)

Bijeenkomst van de dorpsleiders in Kuima

De afgelopen dagen mocht ik het 'Encuentro de las comunidades de la provincia Huambo' bijwonen in het dorpje Kuima, op 2 uur rijden van Huambo. Het was een bijeenkomst die van niets uit de grond gestampt moest worden: met een vergaderzaal die voor de gelegendheid gebouwd werd, 's avond slapen op matrassen in een geimproviseerde slaapzaal, en 's morgen zich wassen in de rivier wat verderop...
Alle afgevaardigden van de verschillende landbouwersverenigingen verzamelden er zich om over vanalles de praten: hoe de productie van aardappelen te verbeteren, of handel in vee echt wel de verwachtte winst opleverde, en wat te doen als de lokale schoolmeester zat voor de klas staat, of helemaal niet komt opdagen...
alle fotos zijn hier te vinden

Huambo

De volgende paar dagen verzamelen zich vertegenwoordigers van de verschillende dorpjes in de provincie van Huambo om over vanalles en nog wat te babbelen: problemen, oplossingen,ideeen,...
En daar gaan tussenzitten om te luisteren, veel te luisteren, en hopelijk af en toe een vraagje stellen. Dat belooft boeiend te worden...

eerste indrukken van Malanje

vier dagen zonder ook maar één enkele posting op de site, dat zal wel betekenen dat ie in Malanje is geraakt zekers? klopt: een aantal interviews gedaan (druk bezig met die uit te schrijven) en twee dorpjes bezocht: het één al interesanter dan het andere.

en uiteraard: Fotos! (neen, ook hier geen mussen te bespeuren)





De volledig reeks fotos is hier te vinden, wordt vervolgd door meer indrukken later...

(4)

dit...

...is voorlopig het enige wat we van Malanje te zien krijgen, morgen meer...












(3)

tweede poging...

en deze keer hopelijk de goeie keer: als het nu nie lukt met een drietal officiele documenten, dan geraak ik nooit in Malanje denk ik...
ale: morgenvroeg om 5u dus naar de vlieghaven en tegen de klok van 8u ongeveer hoop ik ginder te zijn. waarschijnlijk tot ergens vrijdag, maar dat hangt ook af van hoeveel interviews ik moet gaan afnemen, en hoe makkelijk het is om al die mensen vast te krijgen, dus houden we ook rekening met het feit dat ik misschien pas de zondag erop terug zou komen, we zien wel...
ik hoop mijn email ginder ook te kunnen lezen, maar dat valt nog te bezien natuurlijk hoe dat uitvalt, in elk geval: fotos zullen er achteraf genoeg te posten zijn...

(3)